Tatlı (Toprak ve Su): Şeker, süt, pirinç, buğday, hurma, akçaağaç şurubu ve meyankökü gibi gıdalar yoğun olarak tatlıdır. Su ve toprak elementlerinden oluşan bu tat, yağlı, serinletici ve ağır özelliklerini taşır. Makul miktarlarda kullanıldığında bedene sıhhat kazandırır; plazma, kan, kas, yağ, kemik, ilik ve üreme dokularını besler. Doğru kullanımı dayanıklılık ve uzun ömür kazandırır. Ancak fazla kullanıldığında, özellikle Kapha’yı yükseltir ve soğuk algınlığına, tıkanıklığa, ağırlığa, iştah kaybına ve obeziteye sebep olur.

Ekşi (Toprak ve Ateş): Ekşi tat narenciye, kefir, yoğurt, sirke, peynir ve fermente gıdalarda bulunur. Ekşi gıdalar likit, hafif, ısıtıcı, yağlı yapıda olup aşırıya kaçmadan kullanıldığında yenileyici, iştah açıcı, sindirimi iyileştirici, bedene enerji verici ve zihni aydınlatıcıdır. Ancak aşırı kullanıldığında hiperasidite, mide yanması, asit hazımsızlığı ve ülsere sebep olur. Ekşi tadın fermantasyon özelliği olduğundan kana toksik etki yaparak dermatit, sivilce, egzama, çıban, sedef gibi deri rahatsızlıklarına sebep olur.

Tuzlu (Su ve Ateş): Deniz ve kaya tuzu, deniz yosunları tuzlu tada örnek olarak verilebilir. Su ve ateş elementleri yoğun olup ısıtıcı, ağır, yağlı ve su tutma özelliklerini taşır. Makul miktarda kullanıldığında Vata’yı rahatlatır, Kapha ve Pitta’yı yükseltir. Tatlı ve ekşi tatlar gibi anabolik, ya da doku oluşturucudur; tükürük salgılanmasını tetikler, yiyeceklerin tadını güzelleştirir; sindirime, emilime ve atıklardan kurtulmaya yardımcı olur. Aşırı tuz tüketimi Pitta ve Kapha’yı yükseltip kanı yoğunlaştırarak hipertansiyona, bayılmaya, kırışıklıklara ve kelliğe sebep olur. Hidrofilik özelliğinden dolayı vücudun su tutmasına ve ödeme sebep olabilir.

Acı (Hava ve Ateş): Acı tat; kırmızı biber, chili, soğan, turp, sarımsak, hardal ve zencefil gibi gıdalarda bulunur. Ateş ve hava elementlerinden oluşur. Hafif, kurutucu ve ısıtıcı özelliklerine sahip olup Kapha’yı sakinleştirir, ancak Vata ve Pitta’yı yükseltir. Aşırıya kaçmadan kullanıldığında sindirime ve emilime yardımcı olur, sinüsleri temizler, dolaşıma yardımcı olur ve tıkanıklıkları açar. Aşırı kullanıldığında cinsel güçsüzlük, yanma, boğulma hissi, baygınlık, bitkinlik, mide yanması ve peptik ülsere sebep olabilir.

Kekremsi (Hava ve Boşluk): Kekremsi tada örnek olarak zerdeçal, kudret narı, karahindiba kökü, çemenotu, sandal ağacı, rhubarb (yayla muzu) ve kahve verilebilir. Günümüz diyetlerinde pek fazla bulunmayan bu tat yüzünden belki de çok fazla kahve tercih edilmekte. Hava ve boşluk elementlerinden oluşur. Serin, hafif ve kuru özellikleri ile ateş düşürür, derinin ve kasların sıkılığını korur. Anti-toksiktir ve bakterileri öldürür. Sistem üzerinde kurutucu etkisi olduğu için yağ, kemik iliği, idrar ve dışkıda azalmaya sebep olur. Fazla kullanıldığında aşırı kuruluk ve sertliğe, aşırı zayıflık ve yorgunluğa sebep olur.

Buruk (Hava ve Toprak): Bu tada olgunlaşmamış muz, nar, baklagiller, bamya, sarıkök ve zerdeçal örnek olarak verilebilir. Boğazda kuruma ve tıkanıklık hissi yaratır, hava ve toprak elementlerinden oluşur, serinletici, kurutucu ve ağır özelliklerini taşır. Aşırıya kaçmadan kullanıldığında Pitta ve Kapha’yı rahatlatır, ancak Vata’yı yükseltir. Bu tat suyu emer, ağızda kuruluğa sebep olur, konuşma zorluğu yaratır ve kabızlığa sebep olur. Aşırı kullanımı tıkanıklık hissi, şiddetli kabızlık, kalp spazmları ve dolaşımda tıkanıklıklara sebep olur. Ayrıca aşırı zayıflığa, kasılmalara (konvülsyon), inme, felç ve diğer Vata kaynaklı nöromüsküler rahatsızlıklara sebep olabilir.